Begin november organiseerden we een supergezellige, ontspannende en creatieve Maatjes- en Groependag. Naomi Maaravi-Rapaport vertelde over upcycling en zette ons aan het knip-, plak- en naaiwerk, terwijl Talia Greenglik ons allemaal uitbundig aan het zingen wist te brengen. Welke nieuwe gezichten zagen we, en voor wie was de Groependag bedoeld?
Jiska van der Linden (45) is opgegroeid in Alphen aan de Rijn. Ze studeerde culturele antropologie in Amsterdam en deed daarna de opleiding Energetisch therapeut. In 2001 kwam ze op alija. Ze heeft 2 kinderen. In Israel geeft ze onder andere workshops meditatief kleuren en tekenen.

Ben je maatje, groepslid, of allebei?
Jiska: ,,Anderhalf jaar geleden is in Tel Aviv De Dutchess opgericht en ik ben er vanaf het begin bij. Ik vind het prettig om Nederlandse vrouwen te ontmoeten. De taal, de manier van praten, de manier van denken, het voelt allemaal heel vertrouwd. We zien ook dat er van de groep een domino-effect uitgaat: met de Nederlandse vrouwen die bij mij in de buurt wonen, kom ik nu af en toe ook bij elkaar voor koffie.
Hoe vond je de Maatjes- en Groependag?
,,Het was alsof ik Nederland binnenstapte, en het leuke was dat we met al die verschillende leeftijden bij elkaar zaten. De ouderen gaven mij een enorm opa- en oma-gevoel. Daarnaast was het programma fantastisch, met hele fijne activiteiten waar iedereen aan kon meedoen en die precies de juiste tijd duurden. Al met al een perfecte en superstrak georganiseerde dag.
Hanna (74) en Cor (74) van Toledo wonen sinds 2018 in Israel. Cor groeide op als boerenzoon in Nieuwenhoorn/Hellevoetssluis, terwijl Hanna in Haifa werd geboren. Ze ontmoetten elkaar in Nederland nadat ze allebei hun partner verloren, en beloofden elkaar rond hun zevenstige op alija te gaan. Toen het bijna zover was, verkochten ze hun cateringbedrijf en vestigden zich in kiboets Gesher. Een paradijs, vinden ze. In de kiboets doen ze allebei vrijwilligerswerk. Cor fungeert er als een soort Bob HaBanai, en Hanna werkt met kinderen. En voor Oud en Nieuw bakken ze 6 kilo oliebollen, waar de kiboets van komt eten.

Bij welke groep horen jullie?
Hanna en Cor: ,,We zitten in Jong Belegen Noorden. Daar zijn we toevaliig terechtgekomen dankzij een Nederlandse vrouw die we op een feestje in de kiboets ontmoetten. Sinds de eerste bijeenkomst die we bijwoonden, laten we niet meer verstek gaan. Er komen heel leuke mensen, Iriet bedenkt altijd een interessant programma, en Beppie brengt heerlijke dingen te eten mee. Je bouwt vriendschapsbanden op, en voor Cor is het prettig om Nederlands te kunnen praten.’’
Hoe hebben jullie de Maatjes- en Groependag ervaren?
,,Het was geweldig. Er heerste een heerlijke sfeer, het was leuk om met je handen bezig te zijn, we kregen lekker eten, en het was ontzettend fijn om mensen te ontmoeten. Het leukste van alles was dat Hanna oude bekenden tegenkwam.’’
Ria Gilboa groeide op in Amsterdam en kwam in januari 1980 op alija. Ze heeft drie kinderen: Alon (41), Amir (38) en Tamar (33), en is inmiddels oma van twee kleindochters. Binnen de Nederlandse gemeenschap is Ria een warm en betrouwbaar aanspreekpunt; bij haar kun je altijd aanbellen als je hulp nodig hebt.

Hoe Nederlands ben je nog?
Ria: ,,Hoewel ons gezin volledig Israëlisch is, hebben we nog altijd Nederlandse elementen in huis. De kinderen spreken Nederlands en we eten regelmatig erwtensoep, hagelslag, stroopwafels en zuurkoolstamppot. Ik ben opgegroeid met Ajax, en mijn kinderen daarom ook. In Israël volgen ze de club via de I-side, een woordspeling op de Nederlandse F-Side. Daar komen Israelische supporters samen om wedstrijden van Ajax live op een scherm te kijken. Vroeger zorgde mijn moeder, als we in Nederland waren, voor kaartjes bij Benny Muller en zat de hele familie in Ajax-shirtjes op de tribune.’’
Aan welke sociaal-culturele groep doe je mee?
,,Ik maak deel uit van De Dutchess. Tot 1991 had ik een hechte Nederlandse vriendengroep in Israël, maar na Operation Desert Storm keerden veel mensen terug naar Nederland en viel die groep uiteen. Vooral sinds 7 oktober vind ik het weer waardevol om een extra community te hebben waarin ruimte is om gevoelens, zorgen en ervaringen te delen, waar ik herkenning vind in Nederlandse gebruiken, nieuwe contacten opdoe en lekker in het Nederlands kan spreken.
Hoe vond je de Maatjes- en Groependag?
Ik wilde gaan maar ik werk als personal assistant van professor Reichman (van de gelijknamide universiteit) en kon jammer genoeg niet meedoen. Maar de volgende keer hoop ik er wel bij te zijn — zeker als de bijeenkomst wat later op de dag plaatsvindt.
